"De synode heeft toch allang besloten?" Dat hoor je overal als het gaat over Kerk 2025. En men bedoelt dat er dus niets meer aan te doen is en dat het onherroepelijk doorgaat.
Maar dat is echt een vergissing. Ja, de synode heeft in november 2015 de nota 'Kerk 2025' unaniem aanvaard "als uitgangspunt voor verdere uitwerking en onderzoek t.b.v. het beleid van de Protestantse Kerk in Nederland." En, ja, de synode heeft in april 2016, weer unaniem, het rapport 'Kerk 2025: een stap verder' aanvaard. Daarin wordt het plan uitgewerkt met het oog op de inrichting van de kerk. En, ja, in sneltreinvaart is dit vertaald in voorstellen om dit plan via wijziging van de kerkorde in regels vast te leggen. In november 2016 is een pakket kerkordewijzigingen door de synode, weer unaniem, aanvaard. Kerkenraden en classes hebben dat in december ontvangen en hebben tot 1 mei te tijd om via hun consideraties aan de synode te laten weten wat zij ervan vinden.
En dat laatste is een groot goed. Nu zijn er nog 74 classes en nu zijn alle kerkenraden nog met afgevaardigden vertegenwoordigd op hun classis. En zij hebben volgens de huidigde kerkorde nog het recht om zich via consideraties uit te spreken over wijzigingen in de kerkorde. Dat is een groot goed. Als Kerk 2025 met de nu voorliggende kerkordewijzingen doorgaat, verdwijnt dat helaas. Dan hebben de meeste gemeenten geen afgevaardigde meer naar de classis en heeft de synode nog meer macht, los van het grondvlak.
Zover is het nu gelukkig nog niet. En kerkenraden en classes hebben alle reden om hun recht van consideratie nu echt maximaal te benutten en naar de synode uit te spreken dat ze dit zo niet willen. Het boekje 'Kerk 2018. Kiezen voor de basis in de Protestantse Kerk' laat zien hoe dat kan. In het laatste hoofdstuk wordt de inhoud samengevat in een lijst met concrete punten die classes in hun consideraties naar voren kunnen brengen.
Kerk 2025 is dus niet omomkeerbaar. Het is te hopen dat het grondvlak van de kerk zich duidelijk uitspreekt voor andere keuzes, niet voor meer management en eindeloze reorganisaties, maar voor lastenverlichting voor (met name kleine) gemeenten en behoud van de huidige classes die dichtbij de gemeenten staan en maar heel weinig kosten.
Dus kerkenraden en classicale vergaderingen: het woord is nu aan u. U mag het zeggen!
Maar dat is echt een vergissing. Ja, de synode heeft in november 2015 de nota 'Kerk 2025' unaniem aanvaard "als uitgangspunt voor verdere uitwerking en onderzoek t.b.v. het beleid van de Protestantse Kerk in Nederland." En, ja, de synode heeft in april 2016, weer unaniem, het rapport 'Kerk 2025: een stap verder' aanvaard. Daarin wordt het plan uitgewerkt met het oog op de inrichting van de kerk. En, ja, in sneltreinvaart is dit vertaald in voorstellen om dit plan via wijziging van de kerkorde in regels vast te leggen. In november 2016 is een pakket kerkordewijzigingen door de synode, weer unaniem, aanvaard. Kerkenraden en classes hebben dat in december ontvangen en hebben tot 1 mei te tijd om via hun consideraties aan de synode te laten weten wat zij ervan vinden.
En dat laatste is een groot goed. Nu zijn er nog 74 classes en nu zijn alle kerkenraden nog met afgevaardigden vertegenwoordigd op hun classis. En zij hebben volgens de huidigde kerkorde nog het recht om zich via consideraties uit te spreken over wijzigingen in de kerkorde. Dat is een groot goed. Als Kerk 2025 met de nu voorliggende kerkordewijzingen doorgaat, verdwijnt dat helaas. Dan hebben de meeste gemeenten geen afgevaardigde meer naar de classis en heeft de synode nog meer macht, los van het grondvlak.
Zover is het nu gelukkig nog niet. En kerkenraden en classes hebben alle reden om hun recht van consideratie nu echt maximaal te benutten en naar de synode uit te spreken dat ze dit zo niet willen. Het boekje 'Kerk 2018. Kiezen voor de basis in de Protestantse Kerk' laat zien hoe dat kan. In het laatste hoofdstuk wordt de inhoud samengevat in een lijst met concrete punten die classes in hun consideraties naar voren kunnen brengen.
Kerk 2025 is dus niet omomkeerbaar. Het is te hopen dat het grondvlak van de kerk zich duidelijk uitspreekt voor andere keuzes, niet voor meer management en eindeloze reorganisaties, maar voor lastenverlichting voor (met name kleine) gemeenten en behoud van de huidige classes die dichtbij de gemeenten staan en maar heel weinig kosten.
Dus kerkenraden en classicale vergaderingen: het woord is nu aan u. U mag het zeggen!